Een beetje liefde een beetje vrede? Hoe was het ook alweer? Je honden hadden een beter leven dan ik. Jij doet het achter mijn rug, ik strijd met open vizier.
Kinnesinne. Ook jij verklaarde me voor gek. Onnozel om te denken, dat het me niet bereiken zou. Vroeger of later. Je geweldige recensie op een boek van mij, werd haat, rancune. Ach in de familie heb ik er ook zo een… beetje meer geld. Gekochte roem.
Schrijven kun je wel, maar een beetje liefde een beetje vrede? Roem en geld..
Mundus vult decipi en al de volgende feiten zijn al zo lang geleden door mij verwoord, alles onder de noemer
Over de Shoa die nooit voorbij gaat,
nl. als je daarmee opgroeit in een bewust sociaal politiek gezin dan krijg je dat allemaal mee, maar nee mijn ‘gekte’ had niets met de Shoa van doen…
Simon Hammelburg: Op verzoek van velen plaats ik mijn gedicht ‘ 4 juli 2019
Als woorden konden doden’ nogmaals:
Als woorden konden doden
De mijne doen dat vaak
Dan had je geen raketten nodig
Met een nucleaire taak
Als de doden konden spreken
in Boedapest en Praag
dan werden zij monddood gemaakt
Het antwoord op de vraag
wie er gelijk heeft ligt in ’t midden
En het midden demonstreert
In opdracht van een vijand
van een vriend, of omgekeerd
De herfst van je leven heeft altijd een seizoen
De Hongerwinter, afgezaagde bomen in ’t plantsoen
De korte, Praagse lente, die uit het oosten kwam
De lange, hete zomer met een dode op de Dam
Als westen- en de oostenwind gaan botsen, wordt beweerd
Dan wordt de lucht een gas dat zo maar explodeert
Ergens in het midden, waar eens de waarheid lag
Maar waar die is gebleven
Dat weten zij alleen die niet meer leven
En die zwijgen… als het graf.
Van vriend tot vijand als blikken konden doden, heeft hij me al jaren geleden vermoord. Waarom?
Manja Croiset
Niets te verliezen en toch bang Renate Rubinstein Jood in Arabië goj in Israël
Gij , die nu vertrekken, ik groet u
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Manja_Croiset
“Een ding gelukkig, ze zijn er niet meer.”
Triest, je kinnesinne is oorlog en je strijdt voor vrede, ik wel en dat zal ik blijven doen, mijn gedachten goed uitdragen.
Heeft niets met de Shoah van doen.
Wie is er gek? Ik niet. Opa zeur, zo heette je toch?
Waarom? Vanwege al het verdriet,
maar pijn heeft gewonnen
Tot aan mijn laatste snik, die niet snel genoeg kan komen.
Niet voor de Poes wel voor de Leeuwen 