Wie trekt eraan de touwtjes?

Eenmalig

Thuis
Omdat ik zeg dat ik niet meer wachten kan en alleen jou blindelings vertrouw

Thuis is waar de stallen warm zijn
en de ruiven vol hooi

Thuis is waar het water kookt
en de kinderen ruzie maken

Thuis is waar de telefoon gaat de vrouw geïrriteerd
manlief komt een uurtje later

De vader repareert een stekker
de moeder foetert omdat de keuken niet schoon is
en de werkster een verkeerde doek heeft gebruikt

een zusje speelt piano de ander bijt op haar nagels

Bedtijd de kinderen zeuren
nog even en mag ik wat lekkers

Eenzaamheid ochtend middag avond
slechts een monoloog je thuis ben jezelf

Goeden morgen pijn hoe ga je me vandaag kwellen
Goeden morgen angst hoe neem je me vandaag te grazen

Thuis is boven alles zelfredzaamheid
Thuis is vrede bij jezelf

Zoooo moe, ik ben het zo moe

© Manja Croiset

In slaap gevallen gedroomd over thuis
Moet je niet op staan kind, heb je al ontbeten

Wakker wordend lig ik sinds lang doodmoe op mijn duim te zuigen.

Ik ben geen 3 maar 73 en er is geen thuis.

Er komt een mail binnen te moe om te lezen.

Een glas koude thee is omgevallen
ik hoor druppels tikken langs het tafeltje naast mijn bed druipen

Vanmidag komt er ‘hulp’ ik denk als ik op kan staan zal ik
de deur van dit ‘vertrek’ op slot doen om vragen te voorkomen

Ik sluit mijn ogen ben zo moe en ik vertrek....

Ik til mijn hoofd om het weer neer te leggen de kamer tolt.

het is goed verlopen vandaag, er komt ook weer echt eten

Het was  niet ‘ ideaal’ thuis, maar de verregaande intimidatie staat voor de

HULPVERLENING

De twee foto’s MISHANDELINGEN in de ZORG. 

Halve veldslagen met de ‘hulp’verlening, dat ik me zo voel in de ZORG hoeft die mijnheer niet te weten.

En oom agent:” ach mevrouw dat betaalt 

u toch, dan bent u er vanaf”

Nee, buiten Croiset gerekend. 

Een keer teveel geslagen.

Een contract via mijn PGB en 7 uur minder.

Victoria sed non Libertas, toch verdraaid trots.

Manja Croiset

longing to