Ontbreekt nog iets 

in Krantenkop en Kameleon.

Overal de naamfobie patiënt. 

Claustrofobie heb ik echt. 

In Zeist werd het trappenhuis voorzien van linoleum en wij mochten niet over de trap en moesten gebruik maken van de anders zo verboden lift. Ik had iets te benoemen en zei het “gewoon” tegen de psychiater.

Hij reageerde aardig en zou het eerste ‘tochtje’ met mij maken. Op het laatste moment drong het secreet hoofdzuster Tolsma zich naar binnen.  En of in paniek raakte en hoe. Maar dat was niet de engte, toen al gigantisch duizelig.

Manja Croiset

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Manja_Croiset

Hoort dus hierin .