Nu In zijn geheel.
Kon ik me maar
als een zieke
oude olifant
terug trekken
gaat er nog een
oerbrul aan vooraf?
VOORTAAN GA IK EEN BURKA dan zie je de aftakeling niet. Nee, Nikab,
Mijn ogen slecht mijn oren evenzo
Mijn gebit is gehavend en
Mijn nagels scheuren en brokkelen af
Mijn huid verdroogt en schilfert
Mijn haar is verpieterd
Mijn bed is mijn kamer
Ik vloek omdat ik weer eens iets omgooi
Nee mevrouw anderen tot overlast zijn
is geen reden tot euthanasie
Zeker getrouwd en kinderen decorumverlies geen bedelares
Ik voel me niet alleen vreselijk
ik beschadig anderen en mijn eenzaamheid neemt ongekende en ontoelaatbare vormen aan
maar dat tehuis ga ik niet
Nog steeds moet ik bewijzen dat ik opgebrand ben
© Manja Croiset
En nee, ik ben niet te hard voor mezelf
En nee, het valt niet mee
En nee, dit hoort niet bij het leven
Wat goed, zei mijn huisarts.
Daar denk ik anders over.
Ik weet wel wat ze bedoelt
Bovendien voegde ze toe:
“alweer raak”
Ooit eens beelden van uit een verpleegtehuis…
Twee helpenden deden een rondje, ze zeiden iets over een vrouw, die lag te slapen mond open tandeloos.
Was bij mijn moeder ook en hoe zwaar die Shoa ook was, ik vond dat minder erg.
Die helpenden over die aftakelende vrouw – dus niet tegen haar- de kleur is goed.
Wees niet zo hard voor jezelf..
Het valt wel mee…
Nee vies en dat is het vet er nog niet bij.
Als de hel een nooduitgang had, zou het de hel niet zijn.
Een mening is subjectief en derhalve geen feit. Manj-aforisme
In de beoordeling van jouw ziekte(n) wordt de grens van menselijkheid overschreden. Met andere woorden men behandelt jou onmenselijk.
LikeLike
Dat is het ook en wat er zich werkelijk afspeelt, valt Met geen pen te beschreven.
LikeLike