De oorlog snel voorbij dit jaar, moeizaam ontsluit ik mijn luiken, een nasmeulend vuur  op het pleintje.

Realiseer ik me, dat mijn wakker liggen nu puur mijn innerlijke  oorlog is.

Ik doe mijn ogen dicht, het bleek slechts ’ staakt het vuren’ een onnozel gebruik tijdens kerstmis, nu met de vele andere godsdienstoorlogen, zal die vlieger ook niet opgaan.

Vlieger  vervangen door drone, 72 en aan bed gebonden, toch een meid van deze tijd en Marie wordt wijzer, wetend dat de huidige generatie geen flauw benul heeft van deze woorden.

onderteken ik  met

Manja Croiset- Kool de naam van mijn moeder toevoegend

tegenwoordig is Joke Kool-Smit Joke Smit, haar mans naam haaks op haar feminisme

Marja Vuijsje schreef recentelijk een boek over haar, met een zekere regelmaat chat ik met Marja, een negatie van wat ik eerder debiteerde, de holheid van de (a)sociale media.

Net als andere jaren is deze nachtuil op nieuwjaarsdag een early bird.

trek neem ik het naast me liggende broodje me en realiseer me dat ik het avondeten vergeten ben, niet ernstig gezien de heks met overgewicht, echter wetend dat er geen enkele structuur  meer over is. ( he Ja, een liefderijke opname Met Ordnung musz Sein) niet positief, zoals  dit

Aangezien, ik indertijd een spatie ben vergeten en ik nooit de moed heb gevonden- moed vind je niet, die is er vanzelf- de toevoeging, ‘ binnen ook’