KOU NOCH WARMTE
LICHT NOCH DUISTER
Als ongerepte sneeuw
Is stilte en rust neergedaald
Geen prikkel die deze maagdelijkheid verstoort
Niet eenzaam geen verlatenheid
Een ongekende weldaad
Geen vraag geen opmerking
Angstloze uitputting resteert
Niet opgesloten in mist en benauwdheid
Oase is te vaak clichématig gebruikt
Stilte gebied geen vogels zoemende bijen
Geen gekmakende krekel geen krakeel
Mijn oogleden zoeken elkaar
…………………………………………..
…………………………………………..
…………………………………………..
…………………………………………..
…………………………………………
avondschemering ochtendgloren
zelfs de schaterlachende heks
die de twilightzone in uit vloog
is op geslokt in dit vacuüm
is op geslokt in dit vacuüm
……………………………………
…………………………………….
………………………………………
De barre reis naar die laatste ademtocht
Ver weg…. komend van ver
…….
Manja Croiset
Ik wil iemand voor het (Hemelse) Gerecht
Haar privé zonsondergang
