Vreemd weliswaar zijn geboortedag, maar mijn gedachten dwalen af naar Max.
Ik had mijn bundeltje uit 1967 gestuurd, kreeg een kattenbelletje terug:
“ik geef nooit oordelen over collega’s”
Ida vertelde me later:
Maar
“wat moet dat ‘kind’ ongelukkig zijn”
zijn woorden tegen haar.
Ik was 21
Gepubliceerd op mijn 60e in Dissonante Symfonie..
In de tussentijd monddood.
