Lezende dames..of niet? De foto hangend op de bank doet me denken aan Madame Bovary Flaubert.
De schrijfster in iets betere tijden, wel in bed foto Ole Eshuis
https://nl.wikipedia.org/wiki/Manja_Croiset
Lezende dames..of niet? De foto hangend op de bank doet me denken aan Madame Bovary Flaubert.
De schrijfster in iets betere tijden, wel in bed foto Ole Eshuis
https://nl.wikipedia.org/wiki/Manja_Croiset
Beelden van het leven met dank aan alle fotografen.
Sine Cure
Het onbevangen kind weet niet wat het te wachten staat.…
Onbevangen ben ik nooit geweest, maar wat me te wachten stond, heb ik gelukkig niet geweten.
Is gepubliceerd © Manja Croiset
O en moet je dat een mooi cadeau vinden? En voel je gerust ingelukkig dat houdt niet in, dat je hier niet bij stil staat. We zijn nl. geen engelen.
In het boek ‘over de Shoah die nooit voorbij gaat’ schrijf ik:
”mamma heb je ooit liefde gekend?”
Doelend op wat ik zeg, liefde/geluk geen houden van.
Je noemde jezelf lui, maar je was natuurlijk hartstikke depressief, had gehuild en gehuild tot je niet meer kon…
Vreemd ik ging iets anders zeggen nl over mezelf.
” Hoe nijpender mijn situatie is, des te kwetsbaarder en harder ik ben.”
Niemand kan meer om heen, tja een uitdrukking, die niet klopt. Het zou moeten zijn:”niemand kan meer over me heen – geen puberale grapjes- ik laat door niets en niemand meer over me lopen”
Het heeft respect afgedwongen, de niet aflatende strijd heeft me (niet) murw gemaakt. Het gebedel om hulp, een paar bijzondere mensen in mijn leven, druppels op een gloeiende plaat, wel zeer kostbare wonderbaarlijke druppels, op zichzelf al heel uitzonderlijk voor mij.
Ik heb zoveel energie nodig voor de gevechten voor mezelf en toch in die eeuwig diepe ellende steek ik dan tijd in, zoals ik zelf heel goed weet in een illusoire anti discriminatie ”actie.”
Terug naar de woorden voor mijn moeder:
”Mamma, heb je ooit geluk/liefde gekend”
In gedachten vul en dus ook luid en duidelijk hier, vervang ik mamma, door een naam eveneens beginnend met een M en eindigend met een a.
Diezelfde moeder zei tegen mij:” ‘kind’, ik heb een beter leven gehad dan jij.”
Zij was boven de 90 en ik boven de 60.
Mijn vader kon zeggen:
” niets mis mee iets moeten bevechten.”
Maar dit heeft ook hij niet bedoeld. Wat zou ik raar op kijken, als ik kon freewheelen, werkelijk niet weten wat me over kwam…
Mijn gevechten voor mezelf moeten onverminderd doorgaan, maar toch is dat hele bange meisje, dit geworden. (Totaal niet wetend dat het weer zo lang zou worden, ik had slechts in mijn hoofd) Hoe nijpender de situatie is, des te harder ik word.
Manja Croiset
Het was af en de uitspraak van mijn vader citerend ”Het leven is niet goed, maar het heeft wel goede momenten”
En niet met de strekking die dat in mijn leven heEft.
”Lieve Dennis en ‘kinderen’ , Hal zo ongelooflijk bedankt”
Tranen flonkeren in mijn ogen.
Het stille, haast onzichtbare meisje bestaat niet meer, maar nee.
Geluk heb ik niet gekend.
http://www.ako.nl/product/9789402125078/over-de-shoah-die-nooit-voorbij-gaat-manja-croiset/
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.