COLUMN/MENING!
Even geroken aan het depressiegala. Je kan geen mening geven, zonder het item gezien te hebben, geen losse flodder, maar onderbouwd.
Er blijken mensen iets aan te hebben, mooi.
Maar geen methode voor mij… en dan de vorm een ‘gala’ muziekjes. Weerzinwekkend.
Eigenlijk op dezelfde wijze als fundraising na een ramp en dat een show met geld ophalen.
Ik geef of ik geef niet..
Heb ik recht van spreken?
Ik ben zeker de doelgroep niet, als ik zou kunnen, zou ik graag behalve over oorlog over de psychiatrie lezingen geven, gepokt en gemazeld.
Maar er is wel een documentaire over mijn leven. Een hele film over mij alleen.
Ik repeteer daarom;
”Heb ik recht van spreken?”
Taboe doorbreken, dat geloof ik niet.
Een paar namen noemen Antonie Kamerling Rogi Wieg Joost Zwagerman. E.v.a.
Er komen mensen aan het woord, als je zwaar depressief bent, is dat absoluut uitgesloten.
Mensen hebben ervan genoten en van geleerd.
Dat laatste wil er bij mij niet in.
Dat is mooi dan. Het raakte me totaal niet.
Maar ‘een depressiegala’ nee, niet mijn ‘ding’ . DEPRESSIEGALIE nieuw word voor de Dikke van Dalen?
Als het moet kunnen jullie weer over me vallen, niet fijn, word ik depressief en opstandig.
Ik denk, dat nu hoe de doorsnee mens tegen de psychiatrische patiënt aankijkt van groter belang is, trouwens ook artsen en al helemaal de assistentes, alweer een paar jaar geleden, ik voelde me helemaal niet goed. De verzorgende maakte zich ongerust, ze belde de praktijk en noemde mijn naam, het stond niet op de speaker, rustig maar stevig herhaalde ze: ”Is ze bang?” Er werkte die dag iemand, die maatschappelijk werkster is between jobs. Iemand die zich niet laat uitvegen…
Maar later vroeg ik aan mijn huisarts: ”weten ze niet dat ik bedlegerig ben?” Zij: ”ik denk het niet.” Ik: ”hoe kan het dan, dat ik wel bekend ben als PP?” Ik maak het verhaal niet langer. Dat is een wantoestand. Wie weet wil ik wel les geven aan de hulpverlening ipv de patiënten, mensen helpen met problemen heb ik heel veel gedaan, mij eigen. Een keer was mijn huisarts hier, sterk verlaat overstuur kwam ze binnen ”het wordt niets meer vandaag, het wordt niets meer”. Ze had haar auto total los gereden, stijf van spanning. ”Ga eens rustig zitten,” zei ik “haal adem en ik masseerde haar zachtjes” ”Dat mag niet, dat kan niet.” ”Ik zou niet weten waarom niet.” Maar ook: ”naar een ander had ik een collega gestuurd” Terwijl ze bij me was belde de praktijk. Ze zei:” ik ben nu bij Manja en die masseert me.” Kijk dat was wat anders dan: ”Is ze bang” en stel, ik bel om die reden dan nog een andere toonzetting… bovendien weiger ik tegenwoordig vaak ook afhankelijk van wie..
Dat vertel ik wel aan de huisarts, ”ik moet het weten” oh.., nou nee. ”Wat moet ik dan doorgeven?” ”Dat ik gebeld heb.” ”Mag ik uw telefoonnummer en geboortedatum?” “Nee, die is bekend.” Geen doetje meer. (Ook zo iets- meestal krijg je de kans niet eens- ”hebt u een ‘klein’ momentje?” Stomverbaasd: ”waarom niet?”) Ik voeg over huisarts bellen toe, toen ik met mijn nagel mijn hoornvlies beschadigd had, was het simpel. ”Dit is er gebeurd en kan de huisarts… geen enkel probleem.” Treurig.
Over films wel speelfilms
One flew
Ordinary people
I never promise you
Sybil
Nee, geen gala voor mij als opening..ik wil meer weten (niet perse, ik vul al in) met wat voor kater eenzaamheid en ellende komen ze thuis. Niet uitgekeken was korrelatie beschikbaar?
Een column van
© Manja Croiset
Maar blijkbaar zit er nog steeds een taboe op dit onderwerp, en op deze manier bereiken ze een groot publiek. Elke vorm van openheid achter psychiatrische aandoeningen juich ik toe, en de manier waarop….zal mij verder worst wezen en minister Schipper was er.
Dit stond op facebook, diverse duimpjes als understeuning, een enkeling, die vond dat het doel het middel heiligt, onderbouwend met minister Schipper was er ook. Ik heb niet de minste fiducie, dat daar door het beleid in de GGZ nu wordt verbeterd en geld ter beschikking gesteld MC
Een enkeling ook mordicus tegen, maar het merendeel misbruik makend van mijn tijdlijn om zijn/haar litanie en bagger te spuien en niet op mijn statement ingaand.
Deze en 15 duimpjes
En verder: als je geen reacties wilt, zet dan of het niet op facebook of vermeldt even dat je geen reacties wilt. Dat werkt duidelijker.
Mijn repliek:
“een inadequatie haast agressieve wijze, als ik alleen een punt maak, dat dit het onderwerp niet is”
Marijke,VAN GALA NAAR SCALA ik ben er aan begonnen en vond het zo afstotend, dat ik ben afgehaakt. Normaliter kijk ik helemaal niet naar dit soort programma’s, gezien het onderwerp wel… ik heb het dus niet uitgekeken. Open vraag niet denigrerend bedoeld. Was er ook echt klassieke muziek, zo niet dan is mij duidelijk wie wel en wie niet…. ook depressieve mensen zijn niet hetzelfde, biologische, chemische, functionele, structrurele, hormonale , erfelijk zoals een bipolaire stoornis dat is. Iets anders dan bij traumata, nogmaals nergens hangt verder een label aan van ernst van het probleem etc… maar er zijn zoveel soorten, die gooi je m.i. niet op een hoop. Heb jij hier iets aan?
Verwijderen
Tegenwoordig zijn normale discussies niet mogelijk, voeg ik hier toe. Maar ik geef graag mee dat het een dubbelrol was, naïef hier weer niet op gerekend. Het statement en de praeses tegelijk.
Het bleef reacties regenen en is dit een beetje een zooitje geworden.
Niet voor de Poes wel voor de Leeuwen 