Eerst dus een voice mail vol scheldpartijen, opgenomen.
maar dat ik veel gewerkt had met studenten, om twee redenen prettig.
Jong en door mij, voor mij te vormen en intelligent, omdat het prettig communiceerde.
Een keer wel via, maar die was ook weer een bron.
bij nee.
Ja, als ik zag dat er met hen iets was, ik ben nl ‘de baas’, maar ook de bedrijfspsycholoog..
Ja en mijn universitaire reet wassen dat kon ze natuurlijk niet.
De enige reden om wel ”onze beste kameraad” weer te bellen, is uit zorg voor mijn minder mondige medemens, je zal er maar aan overgeleverd zijn. Ware het zo, dat alles gekopieerd en opgestuurd kon worden ook de geluidsfragmenten…, maar nee, praten moet en dat gaat niet.. maar ze zou hier niet mee weg moeten komen. Toen vriendarts haar wel zo hysterich op voice mail hoorde gillen, was zijn reactie, ”kennelijk heeft ze je heel hoog zitten, ze ‘dicht’ je een macht toe…” maar ook politie bellen…op mijn voice mail heeft een tijd de stem van mijn verzorgende, een poos terug toch mijn eigen vermoeide gebarsten stem ” reactie een. ” Je kan wel zo’n zielig stemmetje opzetten, maar ik weet waar je woont, ik kom je hoogst persoonlijk je bed uit trappen” Gut, ze dacht dus wel, dat ik daar echt lig…minder leuk dat ze dreigde met eega en een batterij andere kerels. Nogmaals zelf niet bang meer althans niet voor haar…
ja en inderdaad heb ik die macht ergens nu in dienstverband en ze staat idd zo op straat.
Inmiddels op 30 december 5 jaar geleden aangerand door een verpleger van mijn moeder, ‘dol op hulp’ hij had ook gezopen. Menig slapeloze nacht. Een zoon van mijn zuster uit Israël was er en toen en heeft de sukkel het aan hem bekend. Twee dagen later, komt mijn neef binnen of ik hem aub niet aangaf. Hij vroeg zelf overplaatsing aan..en dreigde met zelfmoord, het kostte hem anders zijn baan. ”Over my dead body… nephew:”ook, ”ja maar dan heeft hij geen inkomen.” Allemaal in het Engels. Ik geloofde serieus, op non actief en gedwongen behandeling. Weer wakker gelegen ik moest per slot van rekening ’s morgens vroeg zijn werkgeefster bellen… mijn slaaptijd. Hij kreeg wel degelijk de zak en zij zei tegen mij: ”waarom hebt u onze noodlijn niet gebeld” toen nog een braaf/dom meisje. Nood is levensgevaar…of ik er aub met niemand over wilde spreken. Maar binnen 5 minuten had ze het huis van mijn ouders gebeld en nephew bevestigde. En jawel, hij had ook nog de voornaam van mijn moeders vermoorde broer…. ik maak het verslag niet nog langer, maar mensen:” ik weet helaas van de hoed en de rand” Niet paranoïde wel steeds meer op mijn hoede. Ook hier, komen mensen hun afspraken niet na en krijg ik het (0n)nodige naar mijn hoofd, niet aangenaam en geen visitekaartje.