ZIEK ZIJN IS EXTREEM HARD WERKEN ZEKER ALS JE ALLEEN WOONT.
Dat ik toch ooit al is het moeizaam, makkelijker zou vinden om te typen dan te spreken.
Eerst dus een voice mail vol scheldpartijen, opgenomen.
Eerst dus een voice mail vol scheldpartijen, opgenomen.
Nu per mail….als ik dood was ging er niets verloren. Op de voice mail nog mevrouw en u.
Op die site via waar ze gesolliciteerd had, stond niets over mijn opleiding,
maar dat ik veel gewerkt had met studenten, om twee redenen prettig.
Jong en door mij, voor mij te vormen en intelligent, omdat het prettig communiceerde.
maar dat ik veel gewerkt had met studenten, om twee redenen prettig.
Jong en door mij, voor mij te vormen en intelligent, omdat het prettig communiceerde.
Het was een ramp –jaren als een trein gelopen– maar hoort zegt het voort.
Een keer wel via, maar die was ook weer een bron.
Een keer wel via, maar die was ook weer een bron.
De ene niet adequate reactie na de andere.
Het was heel wat als er stond, ik voldoe niet aan het plaatje, maar…
Geprobeerd, maar vergeet het maar, binnenkomen zonder toestemming als er iemand bij me was,-ik geef in principe geen standjes, waar anderen bij zijn, maar toen wel twee keer uitgehaald. Een keer met vriendarts en een keer met huisarts– me uitvegen met het schoonmaaklappie etc.
Met deze ”dame” wel via privé mail…mijn verzorgende heeft ze er bij gezocht, ook eigenlijk al stalken,
bij nee.
bij nee.
Doe je ook niet als je bij een bedrijf solliciteert.
Iemand anders voor een hulpbehoevende wel veel praatjes… gewoon een betaalde baan.
Met eclectische hulp stond ik nooit op mijn werkgeverschap.
Ja, als ik zag dat er met hen iets was, ik ben nl ‘de baas’, maar ook de bedrijfspsycholoog..
Ja, als ik zag dat er met hen iets was, ik ben nl ‘de baas’, maar ook de bedrijfspsycholoog..
Terug naar deze ‘dame’:” gisteren was het aldoor jullie” en als ik dood was, was de wereld opgelucht.
Ja en mijn universitaire reet wassen dat kon ze natuurlijk niet.
Ja en mijn universitaire reet wassen dat kon ze natuurlijk niet.
Bah, minderwaardig schepsel etc.”
*En dat heb ik gepareerd met;” jullie is jodenvolk, dus een untermensch” en geadviseerd om onder mijn advertentie te plaatsen:”tot mijn grote vreugde – is opgenomen tekst de nu volgende woorden – is .. overleden, de kankerlijer tering trut, die mijn bedrijf verwoest heeft…etc.”
Elk bericht en mail staaft mijn besluit…dat is duidelijk. Ook niet meer bang.
De enige reden om wel ”onze beste kameraad” weer te bellen, is uit zorg voor mijn minder mondige medemens, je zal er maar aan overgeleverd zijn. Ware het zo, dat alles gekopieerd en opgestuurd kon worden ook de geluidsfragmenten…, maar nee, praten moet en dat gaat niet.. maar ze zou hier niet mee weg moeten komen. Toen vriendarts haar wel zo hysterich op voice mail hoorde gillen, was zijn reactie, ”kennelijk heeft ze je heel hoog zitten, ze ‘dicht’ je een macht toe…” maar ook politie bellen…op mijn voice mail heeft een tijd de stem van mijn verzorgende, een poos terug toch mijn eigen vermoeide gebarsten stem ” reactie een. ” Je kan wel zo’n zielig stemmetje opzetten, maar ik weet waar je woont, ik kom je hoogst persoonlijk je bed uit trappen” Gut, ze dacht dus wel, dat ik daar echt lig…minder leuk dat ze dreigde met eega en een batterij andere kerels. Nogmaals zelf niet bang meer althans niet voor haar…
ja en inderdaad heb ik die macht ergens nu in dienstverband en ze staat idd zo op straat.
Inmiddels op 30 december 5 jaar geleden aangerand door een verpleger van mijn moeder, ‘dol op hulp’ hij had ook gezopen. Menig slapeloze nacht. Een zoon van mijn zuster uit Israël was er en toen en heeft de sukkel het aan hem bekend. Twee dagen later, komt mijn neef binnen of ik hem aub niet aangaf. Hij vroeg zelf overplaatsing aan..en dreigde met zelfmoord, het kostte hem anders zijn baan. ”Over my dead body… nephew:”ook, ”ja maar dan heeft hij geen inkomen.” Allemaal in het Engels. Ik geloofde serieus, op non actief en gedwongen behandeling. Weer wakker gelegen ik moest per slot van rekening ’s morgens vroeg zijn werkgeefster bellen… mijn slaaptijd. Hij kreeg wel degelijk de zak en zij zei tegen mij: ”waarom hebt u onze noodlijn niet gebeld” toen nog een braaf/dom meisje. Nood is levensgevaar…of ik er aub met niemand over wilde spreken. Maar binnen 5 minuten had ze het huis van mijn ouders gebeld en nephew bevestigde. En jawel, hij had ook nog de voornaam van mijn moeders vermoorde broer…. ik maak het verslag niet nog langer, maar mensen:” ik weet helaas van de hoed en de rand” Niet paranoïde wel steeds meer op mijn hoede. Ook hier, komen mensen hun afspraken niet na en krijg ik het (0n)nodige naar mijn hoofd, niet aangenaam en geen visitekaartje.
De enige reden om wel ”onze beste kameraad” weer te bellen, is uit zorg voor mijn minder mondige medemens, je zal er maar aan overgeleverd zijn. Ware het zo, dat alles gekopieerd en opgestuurd kon worden ook de geluidsfragmenten…, maar nee, praten moet en dat gaat niet.. maar ze zou hier niet mee weg moeten komen. Toen vriendarts haar wel zo hysterich op voice mail hoorde gillen, was zijn reactie, ”kennelijk heeft ze je heel hoog zitten, ze ‘dicht’ je een macht toe…” maar ook politie bellen…op mijn voice mail heeft een tijd de stem van mijn verzorgende, een poos terug toch mijn eigen vermoeide gebarsten stem ” reactie een. ” Je kan wel zo’n zielig stemmetje opzetten, maar ik weet waar je woont, ik kom je hoogst persoonlijk je bed uit trappen” Gut, ze dacht dus wel, dat ik daar echt lig…minder leuk dat ze dreigde met eega en een batterij andere kerels. Nogmaals zelf niet bang meer althans niet voor haar…
ja en inderdaad heb ik die macht ergens nu in dienstverband en ze staat idd zo op straat.
Inmiddels op 30 december 5 jaar geleden aangerand door een verpleger van mijn moeder, ‘dol op hulp’ hij had ook gezopen. Menig slapeloze nacht. Een zoon van mijn zuster uit Israël was er en toen en heeft de sukkel het aan hem bekend. Twee dagen later, komt mijn neef binnen of ik hem aub niet aangaf. Hij vroeg zelf overplaatsing aan..en dreigde met zelfmoord, het kostte hem anders zijn baan. ”Over my dead body… nephew:”ook, ”ja maar dan heeft hij geen inkomen.” Allemaal in het Engels. Ik geloofde serieus, op non actief en gedwongen behandeling. Weer wakker gelegen ik moest per slot van rekening ’s morgens vroeg zijn werkgeefster bellen… mijn slaaptijd. Hij kreeg wel degelijk de zak en zij zei tegen mij: ”waarom hebt u onze noodlijn niet gebeld” toen nog een braaf/dom meisje. Nood is levensgevaar…of ik er aub met niemand over wilde spreken. Maar binnen 5 minuten had ze het huis van mijn ouders gebeld en nephew bevestigde. En jawel, hij had ook nog de voornaam van mijn moeders vermoorde broer…. ik maak het verslag niet nog langer, maar mensen:” ik weet helaas van de hoed en de rand” Niet paranoïde wel steeds meer op mijn hoede. Ook hier, komen mensen hun afspraken niet na en krijg ik het (0n)nodige naar mijn hoofd, niet aangenaam en geen visitekaartje.
Einde interlude
Ze antwoordde, hear hear. ”Dat de laatste mail bedoeld was om goed het jaar uit te luiden” dat luiden zelf ik om niet twee keer achter elkaar hetzelfde woord te gebruiken- het was me geheel ontgaan. Toen het begon was ik bang en gelukkig had vriendarts de berichten gehoord. Politie bellen en meer mensen. De kracht ontbrak en ook nog op twee fronten PGB strijd… uiteindelijk gebeld… een agente die mij niet goed verstond en ik haar niet. Uiteindelijk toch, ”de wijkagent neemt contact op – moet er acuut iets gebeuren- dan kunt u 112 bellen, ik zorg dat ze op de hoogte zijn.” Geen wijkagent en het was inmiddels rustig, weer een inspannend gesprek, dat kost me meer energie dan ik te missen heb en jullie hebben het twijfelachtige genoegen deelgenoot te zijn. Nu mails…
Ook daar uitgescholden, ook als ik in ABN antwoordde, via die site
Mails was het opeens jullie…waar is dat stuk??? * scroll omhoog als u geinteresseerd bent en u vindt het bij her eerste *
Zo de avond is een stukje om.
© Manja Croiset
Niet voor de Poes wel voor de Leeuwen 