Trombone
En sloop het erin,  mijn excuus.

Cello Fagot

klinkt niet en dit klopt als tekst niet als muziek

Cello Trombone

Misschien heb ik nog elders. Voor elkaar op mijn desktop werkje van niks, een immens karwei liggend op bed, met mijn iPad en slechts een hand, dat is een ander muziekstuk. Ravel.

Een verfrommelde onzichtbare Dée na de dood van haar geliefde partner Leon. (Ik zie de foto in zomerkleding aan het water Venetië) Anderzijds in volle glorie voor  zijn nagedachtenis. Ik wilde haar troosten en warmte geven en tegelijkertijd de ruimte om er op haar eigenwijze mee om te gaan. Haar verdriet om in te verzuipen en weer terug te komen, zulke berichtjes.
Toch laten weten en hopelijk een soort steun…
Af en toe, ”ik zie je wel ook al ben je er niet echt”

Eerst had ik je gemaild nu plaats ik ‘vrijpostig’….
ik vraag je toestemming voor in mijn bundel

DOORPLOEGD LEVEN