Een paar weken geleden hoorde ik een reportage op Radio1 over het thema van Serious Request van het Nederlandse Rode Kruis voor dit jaar.
Daar werd gesproken over humanitaire hulp aan kinderen in oorlogsgebieden, zoals Soedan, Irak, Syrië, Gaza én, en nu komt het: de Westbank.
Dit verbaasde mij zeer. Ik kan in het rijtje Gaza nog goed begrijpen, maar wel de Westbank in dit rijtje opnemen, en niet Israel getuigt opnieuw van een (naieve? hoop ik dan maar) eenzijdigheid van het Rode Kruis.
Allereerst is het in Gaza al weer een jaar rustig, hoewel ik ervan overtuigd ben dat kinderen daar hulp nodig hebben. Maar de Westbank?
Daar was het tijdens de hele Gaza-crisis veel en veel rustiger dan bijvoorbeeld in Israel, waar het dagelijks leven werd ontwricht, kinderen moesten rennen voor hun leven richting de schuilkelders (30 seconden) en daar hele dagen in doorbrachten.
Het Rode Kruis is waarschijnlijk nooit in Sderot geweest.
Ik begrijp dat je om publicitaire redenen verdrietige verhalen uit Gaza wil laten horen, want Gaza is ‘sexy’. Ja, meteen excuses voor mijn cynisme.
Maar de Westbank erbij slepen en Israel niet noemen is gewoon niet oke.
Net nu er toenadering plaatsvindt tussen de Joodse Gemeenschap en het Rode Kruis, omdat de organisatie eindelijk in het reine wenst te komen met de discutabele (understatement) rol in WOII, begaat het zo’n blunder.
Ik heb over deze zaak mijn goede vriendin @Karendejager ingelicht. Zij is de sleutel tussen het Rode Kruis en de Joodse gemeenschap.
Zij heeft vandaag een gesprek bij het Rode Kruis.
Laten we hopen dat ze snel op hun schreden terugkeren. Want wel de Westbank noemen, maar niet Israel getuigt weer eens van een ontzettende onkunde, of erger… Een bezoekje aan bijvoorbeeld Sderot, waar kinderspeelplaatsen zijn ingericht als bunker, zou ze goed doen.
Ik ben heel benieuwd wat de vertegenwoordigers van Mageen David Adom hier in Nederland hiervan vinden.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.