Op facebook.
Aan het huilen met keel en hart op slot en zonder tranen,
Jaren geleden zei ik tegen iemand: “ik ben blijkbaar niet om van te houden”.
Zijn antwoord: “zou je dat niet aan anderen over laten dat te beoordelen”.
Nou waar zijn ze.
Ik lees hier regelmatig: “we kunnen je nog niet missen hoor”,
Wie van die mensen kent me echt en wie van de mensen komt hier.
Eén hand heeft al vingers teveel.
In geslikte tranen maakt vals schreef ik al eens, nu meer wanhoop/depressie???? EENZAAM VERLATEN.
ER IS HIER EEN HELPKNOP, nee geen zin in geestigheden.
Hoe kan ik het laten gebeuren me altijd weer op mijn hart te laten trappen?
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.